Pomiary w transporcie zbiorowym
Pomiary w transporcie zbiorowym są podstawowym narzędziem do pozyskania danych na temat podróży pasażerów, a przez to uzyskanie niezbędnych danych do:
- racjonalnego planowania systemu transportu,
- optymalnego kształtowania systemu transportu publicznego,
- dostosowania rozkładu jazdy oraz wielkości pojazdów na poszczególnych trasach do rzeczywistych potrzeb pasażerów,
- kształtowania oferty transportowej w nawiązaniu do preferencji mieszkańców,
- uzyskania wiarygodnych danych, które pozwolą na zbudowanie narzędzia jakim jest model ruchu dla komunikacji indywidualnej i zbiorowej,
- kreowania działań na rzecz realizacji Polityki Transportowej,
- sposób gromadzenia danych o liczbie pasażerów: systemu automatycznego zliczania pasażerów w pojazdach.
Zainstalowany w pojazdach system wykorzystuje czujniki na podczerwień zainstalowane w drzwiach pojazdu, dzięki którym możliwe jest zliczenie osób poruszających się pod nimi, w przekroju drzwi, określając również kierunek ruchu (wejścia do i wyjścia z pojazdu). Po zakończeniu pracy pojazdu w ramach dnia pomiarowego, dane z systemu zgrywane są do bazy danych, a następnie przetwarzane, weryfikowane pod kątem poprawności oraz gromadzone w formie bazy danych.
Wideorejestracja
W przypadku pomiarów z wykorzystaniem kamer, urządzenia instalowane są na przystankach transportu zbiorowego, a liczba kamer będzie zależna jest od dostępnej infrastruktury, liczby pojazdów mogących zatrzymać się na przystanku oraz konstrukcji układu torowego (np. pętle tramwajowe). W przypadku braku możliwości uzyskania poprawnego obrazu do odczytu z 1 kamery, na przystankach montowanych może być więcej kamer. Następnie zgromadzone dane kodowane są przez obserwatorów albo w sposób automatyczny.
Pomiar za pomocą obserwatorów w pojazdach
W przypadku braku możliwości realizacji pomiaru z wykorzystaniem wyżej wymienionych metod, pomiar realizowany jest przez obserwatorów metodą tradycyjną:
· wewnątrz pojazdu:
obserwator znajdujący się wewnątrz pojazdu w formularzu pomiarowym odnotowuje liczbę osób wsiadających i wysiadających na poszczególnych przystankach. Pozyskane przez obserwatorów dane kodowane są później do formularzy elektronicznych w formacie *.xlsx i bazy danych.
· na zewnątrz pojazdu:
obserwator znajdujący się na zewnątrz notuje napełnienie pojazdów przejeżdżających przez analizowany przekrój drogi. Pozyskane przez obserwatorów dane kodowane są później do formularzy elektronicznych w formacie *.xlsx i bazy danych.
Charakterystyki przejazdu
Oprócz pomiaru liczby pasażerów korzystających ze środków transportu zbiorowego zajmujemy się także badaniem charakterystyk przejazdu:
- czas wymiany pasażerskiej - okres pomiędzy otwarciem drzwi pojazdu, a zakończeniem wymiany pasażerskiej głównego potoku pasażerów,
- bufor czasowy – czas między zakończeniem wymiany a zamknięciem drzwi,
- czas tracony – czas, w którym pojazd pozostaje na przystanku po zamknięciu drzwi,
- globalny czas obsługi przystankowej.
Pomiary natężenia ruchu drogowego
Pomiary natężenia ruchu drogowego to niezbędny element pozyskania danych no ruchu drogowym. Wyniki pomiarów ruchu drogowego stanowią podstawowe dane wykorzystywane przy planowaniu, projektowaniu, budowaniu, przebudowie lub użytkowaniu infrastruktury, dlatego pomiar ten powinien być wykonywany rzetelnie i pod ścisłym nadzorem jednostki zamawiającej pomiar.
Pomiary ruchu drogowego zaleca się realizować mając na uwadze cel ich wykonania oraz zakres wykorzystania danych. Podstawowymi celami realizacji pomiaru są:
- cel projektowy (np. budowa lub przebudowa układu drogowego, organizacja ruchu drogowego),
- cel planistyczny (np. studia transportowe, plany zagospodarowania przestrzennego, analizy korytarzy drogowych),
- inne (np. zarządzenie ruchem, analizy BRD, regularne pomiary okresowe, statystyczne).
W przypadku realizacji pomiarów natężenia ruchu drogowego, każdorazowo zaleca się przyjmować podział użytkowników na kategorie:
- A; rowery, UTO, hulajnogi elektryczne,
- B; motocykle, motorowery, czterokołowce,
- C; samochody osobowe (do 9 miejsc z kierowcą), mikrobusy,
- D; lekkie samochody ciężarowe o DMC do 3,5 t z przyczepą lub bez,
- E; samochody ciężarowe o DMC powyżej 3,5 t bez przyczep, samochody specjalne, ciągniki siodłowe bez naczep,
- F; samochody ciężarowe o DMC powyżej 3,5 t z jedną lub więcej przyczep, ciągniki siodłowe z naczepami, ciągniki balastowe z przyczepami standardowymi lub niskopodwoziowymi,
- G; autobusy, autokary, tramwaje,
- H; ciągniki rolnicze z przyczepami lub bez, maszyny samobieżne (walce drogowe, koparki itp.).
Termin realizacji pomiaru zależy od uwarunkowań lokalnych i powinien odzwierciedlać typowe zachowania ruchowe użytkowników.
Pomiary mogą być wykonywane metodą automatyczną, metodą wideo lub ręczną.
Metoda automatyczna
Metodę automatyczną dopuszcza się do wykorzystania wyłącznie w przypadku wykonania wcześniejszych pomiarów sprawdzających, dla uzyskanej dokładności pomiaru i po weryfikacji wyników pomiaru sprawdzającego. Metoda automatyczna wymaga skomplikowanego procesu kalibracji urządzeń przed przystąpieniem do pomiaru.
Metoda wideo
Zalecaną metodą pomiarów ruchu drogowego jest metoda wideo. Kamery umieszczone we wcześniej wskazanych i zaakceptowanych lokalizacjach rejestrują obraz we wskazanym punkcie. Wykonawca pomiarów na podstawie wykonanego filmu wideo koduje wyniki pomiarów do formularza elektronicznego. Odczyt obrazu z nagrań może być realizowany przez obserwatorów w warunkach biurowych przy założeniu, że obserwatorami powinny być osoby odpowiednio przeszkolone i gwarantujące właściwe, dokładne oraz rzetelne wykonanie pomiaru.
Metoda ręczna
Pomiar metodą ręczną przez obserwatorów z wykorzystaniem papierowych formularzy pomiarowych polega na odnotowaniu danych o ruchu i wpisywanie ich bezpośrednio do arkusza. Obserwator wykonuje pomiar w miejscu bezpiecznym, nieutrudniającym ruchu innym użytkownikom oraz zapewniającym właściwą obserwację drogi i jej użytkowników. Metoda ręczna powinna być stosowana jako metoda uzupełniająca. Metodą zalecaną jest metoda wideo.
Klauzula RODO dla kandydatów.
